www.husitstvi.cz
http://www.husitstvi.cz/forum/

Fotografie z Polska
http://www.husitstvi.cz/forum/viewtopic.php?f=23&t=425		 Stránka 1 z 2
Autor:  Michal Gelbic [ 27.10.2006 - 07:14 ]
Předmět příspěvku:  Fotografie z Polska
Chtěl bych vyzvat naše polské bratry, jestli by nám časem neposlali nějaké fotografie památek související s husitstvím v Polsku (včetně památné bitvy u Grunwaldu).
Autor:  maciej z krakowa [ 07.03.2007 - 11:04 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Najwybitniejszym polskim malarzem XIX w. był Jan Matejko. Z pochodzenia był Czechem. Jego ojciec przyjechał z Hradec Kralove, a dziadek pochodził z Roudnic.
Matejko mówił na codzień łamanym jezykiem polsko-czeskim (poprawnej polszczyzny nie opanował nigdy). Zawsze też kochał Czechy, a jeżeli odrzucił propozycję zostania rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Pradze to tylko dlatego, że jeszcze bardziej kochał Kraków.
Symbolem jego miłosci do Czechów było umieszczenie na pierwszym planie w obrazie "Bitwa pod Grunwaldem" Jana Żizki, który walczy obok litewskiego księcia Witolda.

Na stronie http://www.pinakoteka.zascianek.pl/Matejko/Grunwald.htm znajdziecie sceny z jego obrazu "Bitwa pod Grunwaldem"
Autor:  Dorful [ 07.03.2007 - 17:42 ]
Předmět příspěvku: 
Tak tohle se mi opravdu líbí 8)
Autor:  Kolssteyn [ 08.03.2007 - 07:13 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
maciej z krakowa píše:
...w obrazie "Bitwa pod Grunwaldem" Jana Żizki, który walczy obok litewskiego księcia Witolda.
Některé Žižkovy obrazy a kresby jsou až notoricky známé, ale tohle jsem dosud ještě ani neviděl... :( A celkem to tam Žižkovi sluší, nebo jak by řekl Odpůrce pálení v sudech, ...tak byl přistižen při činu. :lol:
Obrázek
Autor:  Jiří Motyčka [ 08.03.2007 - 08:46 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Kolssteyn píše:
...ale tohle jsem dosud ještě ani neviděl...
..., protože málo, nepravidelně (pokud vůbec), navštěvuješ Galerii tohoto serveru, bratře Kolssteyne. :D :) :(
Autor:  Kolssteyn [ 08.03.2007 - 11:39 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Jiří Motyčka píše:
...málo, nepravidelně (pokud vůbec), navštěvuješ Galerii tohoto serveru, bratře Kolssteyne. :D :) :(
:oops: Ano, můj hejtmane, opět jsi trefil skobičku na hlavičku. :D Obrázky většinou vyhledávám přes google nebo alta vistu.... a není to poprvé, co jsem si mohl pomoci i galerií.
Autor:  maciej z krakowa [ 09.03.2007 - 00:27 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Dzis strona o husytach w Gliwicach. Gliwice byly kwatera Zygmunta Korybuta (na zdjeciu omylkowo zamieszczono Michala Korybuta Wisniowieckiego- polskiego krola z XVII w.).

http://www.gliwiczanie.pl/historia/husyci/hus_01.html
Autor:  maciej z krakowa [ 10.03.2007 - 19:26 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Kolejne "husyckie" miejsca w Polsce:

Niedaleko miasta Łódz leżą Wolbórz i Pabianice. Niegdyś miejscowości te znajdowały się w połowie drogi pomiędzy Krakowem - stolica Polski a Wilnem- stolicą Litwy. Bardzo czesto dochodziło tu do spotkań Jagiełły i Witolda. Tu też przyjmowano delegacje husyckie. W Wolborzu w 1420 rozmawiał z Jagiełła Hynek z Kolensteinu, a w 1433 stanęła w Pabianicach ugoda pomiędzy Jagiełłą a Janem Czapkiem z San. Jej wynikiem była wyprawa Polaków i Czechów na Pomorze przeciwko Zakonowi Krzyżaków.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wolb%C3%B3rz

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pabianice

Napad Husytów na klasztor paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie, leżący na pograniczu Sląska i Polski był punktem zwrotnym w stosunkach polsko-husyckich i omal nie doprowadził do przyłączenia się Jagiełły do krucjat antyhusyckich.
W dzisiejszych czasach, gdy panuje pomiędzy naszymi narodami przyjaźń prawie się nie wspomnia o tym wydarzeniu, a wręcz się pisze, że to nie byli husyci tylko jakaś rozbójnicza banda.

http://www.jasnagora.pl/

Kolejne miejsce w Polsce związane z ruchem husyckim. To tu w Nowym Korczynie polscy zwolennicy husytyzmu wypowiedzieli w 1439 r. otwartą wojnę partii katolickiej, prowadzonej przez biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego. Husyci zawiązali konfederację, ale po kilku dniach zaatakowało ich wojsko biskupa. Husyci chcieli się bronić w wagenburgu ale nie zdążyli się ustawić do boju i katolicy wdarli się do środka i wielu zabili. Zginął przywódca husytów Spytek z Melsztyna. Zaś Biskup Oleśnicki jeździł po polu bitwy i co z dumą przyznają kościelne kroniki osobiście dobijał rannych husytów.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Nowy_Korczyn

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_O ... a%C5%82%29

http://zamki.res.pl/melsztyn.htm
Autor:  maciej z krakowa [ 12.03.2007 - 00:40 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Dziś następne miejsca związane z husycką wyprawa na Klodzko i bitwą pod Starym Waliszowem, gdzie poległ książe Jan Ziębicki.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Zi%C4%99bicki

http://www.naszesudety.pl/?p=artykulyShow&iArtykul=2713

Obraz przedstawiający tą bitwę z XIX wieku., wykonany przez jakiegoś malarza- samouka, z zawodu leśniczego jest w Muzeum w Kłodzku.

W Polskim Słowniku Biograficznym nie ma tego księcia. Jest za to inny Jan Ziębicki (zm. 1416 r.) - z pochodzenia Ślązak, wróg Husa, profesor uniwersytetu praskiego, a w 1398 jego rektor. Starał się o założenie kolegium nacji polskiej, co stało się niemożliwe po dekrecie kutnohorskim. Odszedł wraz z Niemcami do Lipska i tam został pierwszym rektorem uniwersytetu i tu udało mu się załozyć kolegium nacji polskiej, któremu zapisał cały swój majątek. Uczestniczył też w soborze w Konstancji jako profesor teologi i zapewne nie bronił tam J. Husa.
Autor:  maciej z krakowa [ 14.03.2007 - 20:50 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Znalazłem artykuł o sytuacji politycznej w Polsce podczas walki pomiedzy zwolennikami Zbigniewa Oleśnickiego a husytami.

http://venus.wsb-nlu.edu.pl/~arybarski/ ... polski.doc

Jest tam mowa o rodzinie Szafrańców, zwolenników przymierza z Czechami. Ci Szafrańcowie mieli pod Krakowem zamek w Pieskowej Skale.

http://www.pieskowaskala.pl/historia.htm
Autor:  maciej z krakowa [ 21.03.2007 - 15:25 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
Zdjecie lotnicze zakola rzeki Nidy pod Nowym Korczynem i Grotnikami, gdzie polscy husyci stoczyli swoja ostatnia walke. Tu ustawiony byl tabor ale husyci nie zdazyli go umocnic i wojska Olesnickiego i Hinczy z Rogowa wdarli sie do srodka.

http://wikimapia.org/#y=50288901&x=2084 ... 3&l=28&m=h
Autor:  Arbor [ 24.04.2007 - 23:18 ]
Předmět příspěvku: 
Bardzo interesujący wkład w dyskusje Macieju!
Autor:  maciej z krakowa [ 25.04.2007 - 11:45 ]
Předmět příspěvku: 
Oto opis przyczyny bitwy pod Grotnikami z biogramu Spytka Melsztynskiego w "Polskim Słowniku Biograficznym":

Śmierć króla (l VI 1434) stała się przyczyną walki o władzę w Królestwie, M. przeszedł nie­bawem wraz z pomijanymi przy rozdziale urzę­dów i dostojeństw: Dziersławem z Rytwian, Hinczą z Rogowa i Abrahamem Zbąskim, do opozycji wysuwającej propagandowe hasła antyoligarchiczne. Opozycjoniści na czele z M-m wystąpili formalnie przeciw elekcji niepełno­letniego Władysława, syna Jagiełły, a faktycz­nie przeciwko spodziewanej regencji Zbigniewa Oleśnickiego, którą mu zapewniał wybór kró­lewicza; wysunęli przy tym program dziedzicz­ności tronu, nie elekcji, co było zgodne też z dążeniami królowej Zofii, pod której wpływem — zdaniem Długosza — M. pozostawał. W niespełna półtora miesiąca po śmierci Jagiełły M. oraz Dziersław z Rytwian zdołali na zjeździe w Opatowie (13 VII) podczas nieobecności Oleśnickiego, przeciągnąć zebraną szlachtę na swoją stronę. Jednak biskup krakowski w ostatniej chwili zjawił się na kongresie i doprowadził do elekcji Władysława, wtedy M. oraz jego zwolennicy po­stanowili uniemożliwić koronację królewicza 25 VII w Krakowie, podnosząc rzekomą wątpli­wość, czy Władysław, gdy dorośnie, wypełni swoją przysięgę, którą składał jako dziecko. Próba udaremnienia czy odwleczenia koronacji nie powiodła się. M. nie zdołał nawet doprowa­dzić do zamieszania przed wejściem do katedry krakowskiej, daremnie usiłując wywołać zajście z woj. sandomierskim Janem Głowaczem z Ole­śnicy, bratem biskupa krakowskiego. Odrzucono również propozycję M-ego, aby oddać regencję do czasu uzyskania przez króla Władysława lat sprawnych w ręce Ziemowita, księcia mazo­wieckiego (spokrewnionego z M-m). Jednakże Oleśnicki nie zamknął sobie możliwości porozu­mienia się z M-m i w I. 1436—7 czynił wyraźne kroki w celu przeciągnięcia go na swoją stronę. Poświadczają je bowiem wówczas rozmowy M-ego z Janem Głowaczem dotyczące administro­wania dobrami Jadwigi z Melsztyria i Książa oraz nadanie M-emu godności kasztelana bieckiego.
Konflikt M-ego (który widać zrezygnował z pojednania) z Oleśnickim i jego obozem wszedł w fazę decydującą w r. 1438, kiedy zarzucono M-emu sprzyjanie husytyzmowi, opiekę nad duchownymi husyckimi i zagrożono klątwą. Oskarżenia te nie były bezpodstawne: M. był sprzymierzony z Fryderykiem Ostrogskim, z którym pod koniec t. r. najechał i do­szczętnie złupił dobra biskupa krakowskiego w kluczu uszewskim. W tym czasie M. odebrał Oleśnickiemu bratanicę; sprawa jej zadecydowała zapewne o stosunku biskupa do M-ego. Nie uszło mu to bezkarnie: wezwany do Krakowa, musiał się upokorzyć przed królem i pogodzić z Oleśnickim, zobowiązując się do naprawienia wyrządzonych szkód w Uszwi i okolicy. Ofiaro­wanie przez czeskich utrakwistów korony św. Wacława królewiczowi Kazimierzowi w marcu 1438, przyjęte na sejmie w Nowym Mieście Korczynie przez ogół szlachecki, zaktywizowało działalność M-ego, ale 25 IV t. r. Oleśnicki zdołał zawiązać konfederację wprzeciwkokacerzom i gwał­cicielom pokoju wewnętrznego*, proklamowaną przez 44 przedstawicieli możnowładztwa pol­skiego. Odpowiedzią M-ego była zawiązana w ciągu roku (3 V 1439) konfederacja nowokor-czyńska, podpisana przez 168 konfederatów «w obronie króla i ładu w królestwie*. Nie było w obozie M-ego, wbrew sądom niektórych ba­daczy, przedstawicieli miast; cała konfederacja, mimo (wg Długosza) wyraźnych sympatii hu-syckich jej twórcy i niektórych jego zwolenni­ków, nie miała znamion ruchu husyckiego, a tylko oblicze antyoligarchiczne, kierujące się ku reformom w kraju.
Niemal nazajutrz po spisaniu aktu konfede­racji w Nowym Mieście Korczynie i zajęciu tego miasta M. przystąpił do zbrojnej rozprawy ze zwolennikami Oleśnickiego, co świadczy, że obóz M-ego nie był w stanie skonsolidować się wewnętrznie i dopracować się ideowej jedno­myślności. Niestety wyrobienie sobie obiektyw­nego sądu o tych wypadkach utrudnia walnie fakt, że jedynym ich świadectwem jest opis Długosza, przedstawiający osobę M-ego i jego walkę z Oleśnickim w krzywym zwierciadle. Podaje on bowiem, że M. «jak szalony najechał na miasto... Wpadł do gospody biskupa włocław­skiego Władysława i dziekana krakowskiego Mikołaja Lasockiego i złupił ich do szczętu. Szukał potem po klasztorze i gdzie indziej kan­clerza Jana z Koniecpola i marszałka Jana Gło-wacza i rozgrabił im mienie. Zabicie było celem tej napaści, ale właśni pisarze Spytka ostrzegli ich o zamachu... Spustoszywszy wiele domów — ustąpił i rozłożył się obozem koło miasta*. Na­paści i rabunki odciągnęły od M-ego dyskretnie popierającą jego ruch królową Zofię, jak również wielu dworzan, wczorajszych jego konfederatów. W ten sposób już z 3/4 V sprawa M-ego była stracona, kiedy okopany i umocniony, na wzór husyckiego taboru, nieopodal Nowego Miasta Korczyna we wsi Grotniki dumny pan na Mel-sztynie oczekiwał uderzenia wojsk Oleśnickiego. Krwawa bitwa rozegrała się 4 V 1439, a oddziały oligarchów prowadzili wczorajsi zwolennicy M-ego i konfederaci nowokorczyńscy: Hincza z Rogowa i Dobiesław ze Szczekocin, którzy opuścili swego przywódcę. Męstwo M-ego podkreśla Długosz; w toku walki strącony z konia i ciężko ranny, dostał się M. do niewoli. Następnie odbył się sąd nad ciałem konającego, skazujący go na śmierć; pozostawiono niepochowane zwłoki M-ego przez 3 dni, zanim oddano je z rozkazu królew­skiego żonie.
Po r. 1439 żyło ponad 120 członków konfede­racji, co potwierdza wniosek, że prawie wszyscy oni zdradzili M-ego w przededniu rozprawy z Oleśnickim, zaś wspomniana przez Długosza rzeź dotyczyła samego wodza konfederacji i jego własnych żołnierzy, w tym przede wszystkim chłopów, a może też nielicznych braci husyckich. Działalności politycznej M-ego, a zwłaszcza jego stosunku do husytyzmu oraz przebiegu rozprawy z obozem oligarchicznym 3—4 V 1439, niepo­dobna z braku źródeł przedstawić gruntownie. W historiografii polskiej i obcej nie brak stano­wiska, że ruch M-cgo sprowadza się do jego roz­rachunków prywatnych albo rywalizacji o god­ności państwowe, czy wreszcie do ruchu, w którym znalazły oparcie dla swej rabunkowej działalności elementy rozbójnicze; istnieje też stanowisko, że był to taborycki ruch husycki, obejmujący szerokie warstwy średniego i szeregowego ry­cerstwa, a nawet przedstawicieli mieszczaństwa, zaś M., jego przywódca, ideowym husytą. Są to poglądy krańcowe. Wdziałalności M-ego nie brakło ani prywaty i zajazdów na dobra jego prze­ciwników politycznych, ani nic wiadomo, jak daleko posuniętej sympatii dla husytyzmu. Nie był M. pozbawionym skrupułów łupieżcą cudzych dóbr, był natomiast przywódcą ruchu szlache­ckiego jeszcze niedojrzałego politycznie, sympa­tyzującego z husytyzmem. Konfederacja M-cgo nie była bezprawiem, ale (pierwszą) próbą po­zyskania szlachty pod hasłami antyoligarchicz-nymi, podjętą przez jeden z konkurujących ze sobą odłamów możnowładztwa małopolskiego.
W bliskim otoczeniu M-ego spotykamy Mikołaja Kmitę z Wiśnicza, Jana Pileckiego, Dziersława z Rytwian oraz husy-tów; Mikołaja Kornicza Siestrzeńca, burgrabiego będzińskiego, i Fryderyka, księcia Ostrogskiego. W r. 1436M. stanął w obronie mieszczanina czchoh wskiego Bartosza, uwalniając go od sądu Jaksona, rządcy biskupa krakowskiego w Uszwi. M. zmarł 4V 1439 na skutek ran odniesionych w bitwie pod Grotnikami. Po 3 dniach, czyli 7 V, został pocho­wany w pobliskim kościele w Piasku Wielkim, swojej wsi rodowej. http://pl.wikipedia.org/wiki/Piasek_Wielki

Pozostawił żonę Beatryczę z Szamotuł oraz kilku synów, z których znamy bliżej tylko Jana i Spytka, oraz córkę Dorotę, żonę Michała Lasockiego (zob.).
Autor:  maciej z krakowa [ 06.05.2007 - 10:43 ]
Předmět příspěvku: 
Dzis kolejne miejsce związane z dziejami husytyzmu w Polsce. Pod naciskiem kleru, a w szczególności biskupa Zbigniewa Oleśnickiego, w mieście Wieluniu wydał Władysław Jagiełło antyhusycki edykt wieluński.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Edykt_wielu%C5%84ski

http://pl.wikisource.org/wiki/Edykt_wielu%C5%84ski

Edykt ten zaszkodził sprawie husytów w Polsce, ale kontakty handlowe oraz wyprawy ludzi nie zostały nigdy przerwane.

Tekst traktatu redagował biskup Erazm Ciołek, którego okazały pałac zachował się w Krakowie. Niedawno go odremontowano.

http://www.muz-nar.krakow.pl/O-muzeum.51.0.html


Przy okazji warto dodac, żę według najnowaszych badań Wieluń był tym miejscem gdzie zaczęła się II wojna światowa. Dotad uważano, że pierwsze wystrzały padły na Westerplatte niedaleko Gdańska o godz. 4.45 ale Wieluń został zbombardowany 5 minut wcześniej o 4.40. Było to też pierwsze zniszczone przez bombardowanie miasto podczas II wojny światowej.
Autor:  maciej z krakowa [ 12.05.2007 - 20:25 ]
Předmět příspěvku:  Re: Fotografie z Polska
maciej z krakowa píše:
Dziś następne miejsca związane z husycką wyprawa na Klodzko i bitwą pod Starym Waliszowem, gdzie poległ książe Jan Ziębicki. Obraz przedstawiający tą bitwę z XIX wieku., wykonany przez jakiegoś malarza- samouka, z zawodu leśniczego jest w Muzeum w Kłodzku.


Własnie znalazłem stronę z tym obrazem przedstawiajacym śmierć Jana Ziembickiego podczs ataku na tabor husytów pod Starym Waliszowem !

http://www.dawneklodzko.pl/index.php?ka ... ia01&nr=14
Stránka 1 z 2 Všechny časy jsou v UTC + 1 hodina [ Letní čas ]
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
http://www.phpbb.com/